Coraz częściej w naszej klinice spotykamy się z przewlekłym przeciążeniem ścięgna Achillesa nie tylko u sportowców, dlatego chcielibyśmy po krótce powiedzieć co to jest i czemu służy „protokół Alfredsoina”.

Protokół Alfredsona stanowi zestaw ćwiczeń stosowany w przypadku przeciążenia ścięgna Achillesa, zwg. na swoją skuteczność i efektywność cieszy cię uznaniem wśród fizjoterapeutów bazując na ekscentrycznym obciążaniu ścięgna Achillesa.

Aby uniknąć urazu, prawidłowe funkcjonowanie ścięgna powinno mieścić się w zakresie 3% jego poziomu rozciągania, u sportowców wyczynowych z uwagi na wysoki stopień wytrenowania, w granicy 4%. Jeżeli ścięgno piętowe zostanie rozciągnięte powyżej 8% możliwości to dochodzi do przerwania ciągłości poszczególnych włókienek.

Pod względem mechanicznym ścięgno piętowe jest najsilniejszym ścięgnem całego ustroju. Wytrzymuje obciążenia wahające się nawet do 300 kg, w badaniach eksperymentalnych wykazano, że do przerwania zdrowego ścięgna Achillesa potrzebna jest siła przekraczająca 400 kg.

Przeciążenie zwie się często tendinopatią. Określenie to odnosi się do zmian o charakterze przewlekłym, bez przerwania ciągłości ścięgna. Występują objawy tj. ból, obrzęk oraz sztywność w obrębie danej struktury.
Protokół Alfredsona powstał w latach 90. XX wieku i do tej pory uznaje się go za najskuteczniejszą metodę leczenia tendinopatii ścięgna Achillesa.

W rzeczywistości na cały protokół Alfredsona składają się 2 odrębne ćwiczenia. Do ich wykonania niezbędny jest niski stopień lub krawężnik.

Cała terapia powinna trwać około 12 tygodni do uzyskania satysfakcjonujących rezultatów.

Po wykonaniu pierwszych serii ćwiczeń można odczuć w łydkach bolesność, co spowodowane jest nowym ruchem w zastałych mięśniach. Bolesność ta będzie się stopniowo zmniejszać, jednak dyskomfort może towarzyszyć przez cały okres trwania terapii.

Ćwiczenia można wzbogacać zabiegami fizykalnymi po wcześniejszej konsultacji z fizjoterapeutą.